Nú fer þessari vertíð senn að ljúka (ef sumar er hægt að kalla) og eins og flestir vita þá hefur þetta verið nokkuð erfitt sumar hvað varðar laxveiðina þar sem eins árs laxinn hefur ekki látið sjá sig í því magni sem við vonuðumst eftir. Virðist þetta ástand vera hér á norðvesturland og teigja sig alveg austur fyrir land. Þetta sveiflur eru þó þekktar í laxveiðini hafa alltaf verið og oft sveiflast þetta á milli landshluta.

Haustið hefur þó ekki verið alvont hjá okkur hér í Vatnsdal. Það hefur verið óhemju góður meðal-afli og þá er ég að tala um bæði sjóbirting og sjó bleikju sem virðist vera að koma upp aftur eftir töluverða niðursveiflu undanfarinn ár. Sjóbirtingurinn er mjög vænn og líkja veiðimenn honum eins og góðum smálaxi eða um 55 til 68 cm.

Hóparnir sem sem hafa verið hérna hjá okkur í september hafa verið að fá eftir 3 daga holl 12 til 24 laxa og á bilinu 40 til 60 sjóbirtinga og bleikju. Babú Karlarnir, eins og við viljum kalla þann ágæta hóp, hafa verið hjá okkur í mörg ár og yfirleitt alltaf í hávaða roki og skítakulda en fengu núna afbragðs veður alla dagana.  Ég held að veðurguðirnir hafi séð hvað þeir voru búnir að vera grimmir við þá undanfarin ár og sent þeim hluta af sumrinu sem kom ekki í sumar.

Hvað um það þeir gerðu ágætan túr með 15 laxa og nálægt 90 sjóbirting og bleikju.

Með bros á vör

Megi laxinn Lifa